22 Şubat 2010

BABA DU Bİ DAKKA!

Memleketin bir  meselesini konuşmaya başlıyorsun..    En güncel olandan.. Mesela Erzincan hadisesinden..
Öyle gizli saklı yerde değil, televizyon ekranında..
Söze şöyle başlıyorlar..
28 Şubat postmodern darbesi..
Konumuz Erzincan diye hatırlatsan da fark etmez.. Şablon belli.. Konuşma şöyle sürüyor..
367 garabeti var ya 367..
İsmailağa örgütü silahlı mı değil mi diye araya girip konuya çekmeye çalışsan bile nafile..
27 Nisan  e- muhtırasıyla siyasete müdahale ettiler..
Bunlar silahlı terör örgütüyse niye bütün şüpheliler salıverildi?
Askeri vesayet kaldırılmalı..
Erzincan dosyası kaçırıldı mı? Alelacele İstanbul’a gönderilmesi doğru mu?
Milli güvenlik siyaset belgesi var ya,  ilk defa siviller tarafından yazılacak..
İyi de 2005 yılında yeniden yazıldı, kaleme alan da şu an Cumhurbaşkanı olan Gül.. Neyse mesele bu değil.. Erzincan’a dönelim mi?
Kapatma davası Türkiye’nin yüz karasıdır...
Erzincan!!!
411 el kaosa kalktı manşeti yanlıştı..
Tutuklanan savcı diyor ki bunların silahla milahla ilgisi yok.. Tutuklatan savcı diyor ki bunlar silahlı terör örgütüdür.. Tutuklatan savcı tutuklanan savcıyı suçluyor.. Sen tezgâh yaparak bu cemaati silahlı örgüt haline getirmek istiyordun.. Tutuklanan savcı o senin iddian diyor.. Ortada acayip bir durum yok mu?
Sivil dikta diye bir şey uydurdular. Amaçları darbecilerin ekmeğine yağ sürmek.
Bunun Erzincan ile ne alakası var? Bazı telefon görüşmeleri.. 
Yargıçlar iktidarı kurulmak isteniyor..
* * *
Konuşma aynen bu minvalde  sürüyor.. Otomatiğe bağlanmış gibi..
Sen ne dersen de.. Konu ne olursa olsun..
Bazen araya girip..
Baba du bi dakka, şu meseleyi konuşalım diyen de oluyor..
Şablonda bunun da yanıtı var..
Oğlum sen de mi Ergenekoncu oldun.

HAYIRLI AÇILIMLAR..
Bizim gibi darbe girişimi iddiasıyla yatıp açılımla kalkmayanlar da var.. İşte onlardan biri.. Gündemi başka..
* * *
Ben 2007 yılının haziran ayında Dokuz Eylül Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi İşletme Bölümü’nden iyi bir dereceyle mezun oldum.
2008 Mayıs ayında da kısa dönem er olarak askerliğimi tamamladım.
İyi bir üniversiteden ve iyi bir bölümden, iyi bir dereceyle mezun olmama rağmen, 2008’in Mayıs ayından bu zamana kadar maalesef işsizim.
Biliyorum, durumum bu ülkedeki yüz binlerce gençten farksız.
Sizlerin gündemine bakıyorum; yok darbe olacak, yok açılım nereye varacak, yok Aşk-ı Memnu’da kim kimi yiyecek bilmem ne...
İzmir’deyim, onlarca şirkete iş görüşmesine gidiyorum, yok yok yok...
Banka sınavlarına giriyorum, yazılı sınavı geçiyorum, mülakatı geçiyorum fakat eleniyorum.
Neden mi?
Torpilim yok, demeyeceğim.
300 TL’lik kredi kartı borcumu iş bulup bir türlü ödeyemediğim için kara listeye girmişim.
Peki ne yaptım o 300 TL ile?
Hastaydım doktora gittim... İlaç parasıydı, bilmem neydi derken çıkan fatura bu. Malum, sosyal güvencemiz de yok, yaş 27.
Ne diyeyim, hayırlı darbeler, hayırlı açılımlar..

Bu yazı 1,260 defa okundu.