22 Ocak 2010

Ben sana ölüme yatmamızı anlatacağım!

Açlık grevi de başlattılar. Ölüm orucuna yattılar. O, TEKEL işçisi kadın “ölüm orucuna yatanlardan” biri değildi, ağlamıyordu, gözlerinden yaşlar sicim olup akmıyordu. TV kameralarının önünde dursun, onu canlı yayına alsınlar, fotoğrafını çekip gazeteye bassınlar da istemiyordu.

Burada klip çekilmiyordu.

Burada isyan yükseliyordu.

O, TEKEL işçisi kadın, meslek lisesi mezunuydu, isyan yükselten, ölüm orucuna yatanların arkasında eğilmez, bükülmez tunçtan heykel gibi duruyordu, “Ben sana TEKEL işçisinin isyanını diri tutan ihaneti anlatacağım” diyordu.

Anlatıyordu:

Fabrikan kapanır.

İşsiz kalırsın.

Bunu anlarım.

Kriz gelir.

Patronun havlu atar.

İşini kaybedersin.

Bunu da anlarım.

Sendikan sarı çıkar.

Sendika ağası seni satar.

Vay benim talihsiz başım!

Başına vurursun.

Bunu da anlarım.

TEKEL, devletindir. Devlet, ekonomiden çekilmeye karar verir. Fabrikaları özel sektöre; yerli ve yabancı sermayeye satar. Özel sektör de fazla işçiyi çıkartır atar.

Bunu da anlarım.

İsyanımız buna değildir.

İsyanımız “ihanete”dir.

Tütün yaprakları tarlada kırılır, balyalanır. Yaprak tütün işleme fabrikalarına gelir.

A grad tütün.

En iyi tütündür.

B grad tütün.

Orta kalite tütündür.

Kapa tütün.

En kötü tütündür.

En iyilerini, “A grad” tütünü seçeriz. İçlerinde İzmir’de, Diyarbakır’da 18-20 milyon dolara mal olmuş çok ileri teknolojide yaprak tütün işleme fabrikalarının da bulunduğu; bütün Türkiye’ye dağılmış işletmelere yollarız.

A grad tütünler işlenir.

Sigaralık hale gelir.

Balyalanır, etiketlenir.

Yurtiçindeki ve yurtdışındaki fabrikalara gönderilir. TEKEL, A grad tütünü işlenmemiş halde üreticiden kilosunu 3 dolara alır. 50 cent yaprak tütün fabrikasında işleme masrafı yapar.

3.5 dolara maleder.

7 dolara satar.

Kâr eder.

“İhanet” burada başladı.

TEKEL, fabrikalarında işlediği tütünü kârlı satıyordu. 15 yıl önceydi. Tütünü işleyip ihraç etme işini yavaş yavaş “sayıları 30’u geçmeyen tütün tüccarlarına” terk etmeye başladılar.

İktidara AKP geldi.

İhanete devam etti.

TEKEL içinden oyuldu.

Tütün üreticiden alındı. İşleyip satmaktan vazgeçildi. Kilosu 3 dolara alınmış tütün, sayısı 30’u geçmeyen tüccara 1 dolara satıldı. Tüccarın şirketi bu tütünü işleyip 7 dolara içe ya da dışa, kim isterse ona sattı.

TEKEL’in fabrikaları boş yatttı.

Tütün TEKEL’den tüccara aktı.

Ankara’da 36 gündür direnen ve bugün ölüm orucuna yatan TEKEL işçileri; tütünü tüccara terk edilen fabrikaların emekçileridir. Yükselen isyanımız; durduk yerde tüccar zengin etmenin takiyeleşmiş kurnazlığına işçinin peşkeş çekilmesidir.

Durmuyordu.

Şunları da anlatıyordu.

TEKEL işçilerinin çoğu, meslek lisesi mezunudur. 12 bin TEKEL işçisine eğitim verilecek ve ardından kamu ya da özel sektörde işe yerleştirilecekti. Eğitim programı yapılmadı. İşçiler, geçici işçi olarak 5 yıl bekletildi.

Eğitim niçin yapılmadı?

Eğitim için ayrılan para ne oldu, nereye harcandı, kim yedi? İşçileri 5 yıl geçici işçi olarak kim bekletti? Hangi Bakan, TEKEL Yaprak Tütün fabrikalarını boş yatırıp tüccara kolayından zenginleşsin diye “ihanetin altyapısını” hazırladı?

Bu yazı 1,132 defa okundu.