22 Şubat 2010

Siz 100 demokratsanız! Biz 110 demokratız!

 

Bu kumpası, arkaya geçip madik attıktan sonra hiçbir şey olmamış gibi yürüyüp gitmeyi, ağır tahrikler yaratıp “orduyu darbe yapmaya” zorlama sinsi tuzağını en kör, en kötürüm gözler de görmeye başladı. Yavaş işleyen beyinlerle zor algılayan idrakler de seçer, ayırır, fark eder oldu.

Bütün olanlar nedir?

Sabır çatlatma zorlamasıdır.

Orduyu tuzağa çekmek.

Darbe yaptırmak.

Yargıyı açmaza zorlamak.

AKP’yi kapattırmak.

Ne kadar ağır tahrikler yapsalar da, ne kadar sinsi vuruşlarla gelseler de; yarın bir gün bir özel yetkili savcı Genelkurmay Başkanı’nı “tutuklamaya” kalksa bile (bu gidişle o ihtimal bile vardır) ordu darbe yapmayacak!

Basın bedel ödeyecek.

Yargı bedel ödeyecek.

Üniversite bedel ödeyecek.

Ordu bedel ödeyecek.

Halk bedel ödeyecek.

General tutuklandı.

Albay tutuklandı.

Gazeteci tutuklandı.

Profesör tutuklandı.

İşte başsavcı da tutuklandı.

Tutuklanacaklar ve hapiste yatacaklar fakat sinirlenip darbeci çağırmak yerine, sabır taşı olup “Siz 100 demokratsanız, biz 110 demokratız” demeye devam edecekler.

***

Bu tarihi bir kavga!

“Birinci Cumhuriyeti yıkmak ve Türkiye’yi bölmenin altyapısını hazırlamak isteyen ikinci Cumhuriyetçilerin halkın seçimlerde göstereceği kararlı tutumla tarihin çöplüğüne atılacağı güne kadar” demokrasiden, hukuktan sapmadan bu kavga devam edecek.

Bu, savcılar kavgası değil.

İktidar kavgası da değil.

Bu, arkasına “laiklik ve bölünmez bütünlüğü” almış birinci Cumhuriyetçilerle sırtlarını tarikatlara, bölücülere, devletin kasasına yedek anahtar uydurmuş iktidar yandaşı cemaatlere, ABD ile AB’ye dayamış olanların kavgası, kapışması, demokratik boğazlaşmasıdır. Arkasına cemaatleri, tarikatları, bölücülüğü, ABD’yi ve AB’yi almışlar; “orduyu darbe yapma tuzağına çekecek, yargıyı ise AKP’yi kapattıracak kararları almaya zorlayacak” sinsi gazaplar yükseltiyorlar.

Başsavcı da tutuklandı.

Hukuk hasar aldı.

Çok ağır bir hasar.

Hukuk devleti hançer yedi.

Kanlı bir yara açıldı.

***

İktidar partisi AKP, orduyu darbe yapmaya, yargıyı da partiyi kapatmaya zorluyor. Buradan mağduriyet üretip, “Bak darbeci bunlar! Bak halk iradesine karşı bunlar! Bak jakoben bunlar! Bak Kemalizmin deli gömleğini Türkiye’ye yeniden giydirmek için yine darbe yaptı bunlar” deme imkânı kazanarak, siyasi ömrünü uzatmak istiyor.

Ordu tuzağı gördü.

Düşmüyor.

Yargı da tuzağı fark etti.

O da düşmüyor.

Özgür gazeteci de düşmüyor.

Üniversite de düşmüyor.

Gençlik de düşmüyor.

“Siz 100 demokratsanız, biz 110 demokratız” diyerek ve “Dünyanın en ileri, en gelişmiş demokrasilerinde ordu nerede duruyorsa, bizim ordu da orada dursun, yargı nerede duruyorsa bizim yargı da orada dursun, basın nerede duruyorsa bizim basın da orada dursun, yürütme ile yasama nerede duruyorsa bizim yürütme ile yasama da orada dursun” talebini (bunlar zaten birinci cumhuriyetin talepleridir, hedefidir, arzusudur) yükselterek kararı halka bırakıyor.

Bu kez orduya yük olma yok.

Halk iktidara getirdi.

Bedelini ödeyecek.

Halk iktidardan indirecek.

Cumhuriyet’in iki ana direği; laiklik ile bölünmez bütünlüğü yıkmaya çalışan ‘ikinci cemaatçi cumhuriyetçileri’ bu sefer halk iktidardan silecek.

Biz 110 demokratız.

Bu yazı 1,117 defa okundu.