30 Ağustos 2015

Eğitime ve Mekteplere Dair

ÜLKEYİ ayakta tutan temel kurum eğitimdir. Millî kültüre, millî kimliğe hizmet eden güçlü ve doğru bir eğitim olmazsa Türkiye’nin kurtuluşu ve yükselmesi mümkün olmaz.

DÖNMELERİN vesayetçi, sömürgeci, yabancılaştırıcı, dejenere edici, çağdışı ideolojisine hizmet eden bir eğitim sistemi, Türkiye’nin temellerini dinamitler. Kötü bir ideolojiye hizmet eden eğitimle (istisnalar dışında) vasıflı Türkiyeliler yetiştirilemez.

OKULLAR sadece bilgi ve kültür vermekle kalmamalı, onun yanında ahlak ve karakter terbiyesi de vermelidir. Bu ikisi birlikte olmazsa yetişme ve yetiştirme eksik kalır.

İngiltere’yi İngiltere yapan kurumların başında 1440’dan beri faaliyet gösteren Eton Koleji gelir. Bu okul ülkesine 19 başbakan ve daha nice devlet adamı, büyük düşünür, güçlü ve önemli şahsiyet kazandırmıştır. Türkiye’nin ona benzer bir lisesi yoktur.

Eğitimi güçlü olmayan hiçbir devlet, ülke ve halk güçlü olamaz.

Türkiye’yi yükseltecek üç sınıf subaylar, öğretmenler ve din hizmetlileridir. Ülkenin en kapasiteli, ehliyetli, liyakatli, istidatlı, kabiliyetli, vatansever, cevherli çocukları; öncelikle subay, öğretmen ve din hizmetlisi olarak yetiştirilmelidir. Subaylığa, öğretmenliğe, din hizmetkarlığına doktorluk ve mühendislik kadar rağbet edilmeyen bir ülke iflah olmaz.

Bazı eğitim sistemleri alim, ârif, fâzıl, bilge nesiller yetiştirir; bazıları ise mürekkep câhil, irfansız, ahlak ve karakteri yetersiz, hikmetsiz nesiller.

Üç beş yüz kelimelik günlük iletişim, çarşı pazar, konuşma Türkçesiyle eğitim yapılamaz. Eğitim sistemi en az yüz bin kelimelik yazılı, edebî, medenî Türkçe üzerine kurulu olmalıdır.

Eğitimde en önemli dersler edebiyat, tarih, sanat, beşerî ve iktisadî coğrafya, felsefe (psikoloji, mantık, ahlak, metafizik, estetik), sanat tarihi ve kültürü dersleridir.

Karma eğitimle, vasıflı vatandaşlar yetiştiren güçlü eğitim bir arada olamaz.

Öğrencilerine güzel, estetik, sanatlı bir el yazısı kazandıramayan eğitim sistemleri ve okullar güçlü okullar değil, zayıf ve derme çatma karikatür okullardır.

Bütün liselerde özet olarak da olsa mimarlık, şehircilik, hukuk, görgü (âdâb-ı muaşeret), şehir kültürü, insanlık, vatanseverlik dersleri okutulmalıdır.

Bütün liselerde Osmanlıca mecburî ders olarak okutulmalıdır.

Liseli erkek öğrenciler küçük beyefendi, kız öğrenciler küçük hanımefendi olarak yetiştirilmelidir.

Eğitim sistemine, okullarına, bilhassa liselerine önem vermeyen bir ülke, bir devlet, bir halk mecazî mânada intihar etmiş olur.

İlköğretimden sonra, liselerde okuyacak kapasitesi olmayan çocuklarına zorlama lise ve üniversite tahsili yaptıran bir toplum geleceğini karartmış olur.

Türkiye’de çoğunluğu oluşturan Müslümanların eğitim ve kültür konusunda birinci vazifeleri gerçek ve mükemmel İslam liseleri açmaktır. Bunu yapmazlarsa hür, haysiyetli, izzetli bir hayat süremezler; çeşitli esaretler, zilletler içinde sürünerek yaşamaya mahkum kalırlar. Hayatı doğru dürüst anlayamaz ve yaşayamazlar.

(Bu madde Müslümanlar içindir.) Din ile eğitimi birbirinden ayırmak Müslümanlar için intihar olur.

Kalitesiz kötü yetersiz eğitim, eğitim değildir, anti-eğitimdir.

http://www.milligazete.com.tr/koseyazisi/Egitime_ve_Mekteplere_Dair/26092#.VeNictTtmko 

Bu yazı 1,246 defa okundu.